Ondertussen is de mais achter onze jungle meer dan manshoog. Het zicht op de bosrand is weg. En daarmee kunnen we ook niet meer even ’s avonds naar “onze” ree kijken. Maar gelukkig komt ze regelmatig op bezoek. Zoals vandaag, in de stromende regen. Beetje knabbelen hier, beetje nibbelen daar. Zoals dat hoort voor een ree.